denise-in-tanzania.reismee.nl

Eerste werkweek

'Oh, your shoes are still on', hoor ik opeens een jongetje in de klas zeggen. En ja, hij heeft groot gelijk. Inderdaad loop ik nog steeds op m'n slippers. Nog niet gewend aan de gewoonte om je schoenen gelijk bij de deur uit te doen. Zo snel mogelijk zet ik de slippers bij de deur en vervolg ik de les op blote voeten. Wat een domme juf zeg, iedereen weet toch wel dat je in de klas op blote voeten loopt...

Ja, 1 van de eerste kennismakingen met het lesgeven op de internationale school, het Ravine Learning Center. Elke week hoop ik hier op maandag-, woensdag- en vrijdagmorgen les te geven aan 2 of 3 kleuters.

Deze eerste week heb ik maandag een makkelijk dagje. Sarah geeft deze dag nog les, zodat ik mee kan kijken hoe het onderwijs hier precies in zijn werk gaat. En dat is toch net wel even wat anders dan het onderwijs in Nederland. O ja, de kleuters maken hier ook een werkje en ze krijgen voldoende tijd om lekker te spelen. Maar aan de andere kant staan er ook vakken als geschiedenis en natuurkunde op het programma! Even omschakelen dus, maar ook wel weer erg leuk om je wat meer te verdiepen in deze vakken.

Dinsdagochtend start ik met het thuisonderwijs. De komende 2 weken werken de jongste 2 jongens van de familie over de bouwplaats. Heerlijk, echt een jongensthema, waar we met elkaar heel veel over kunnen leren!

De volgende dag mag ik het stokje van Sarah overnemen en voor de eerste keer een ochtend lesgeven in het Engels. Een hele uitdaging! Hoe zeg je nu eigenlijk in het Engels dat de kinderen alleen de randjes maar in moeten smeren met lijm? En wat doe je als je, tijdens het voorlezen, een woord tegenkomt waarvan je zelf ook de betekenis niet weet? Hmm, gewoon doorlezen maar en thuis snel even de betekenis in het woordenboek opzoeken! Jullie begrijpen het al: school is zowel voor de kinderen als voor de juf erg leerzaam!

's Middags gaan we voor het eerst naar de plaatselijke slager om een stuk rundvlees te kopen. Als ik in het winkeltje halve koeien zie hangen, moet ik toch wel even slikken... Maar de verkoper weet er op een kundige manier een goed stuk van af te snijden en als het vlees een tijd later in de pan ligt, ruikt het eigenlijk toch best lekker!

Donderdag staat het thuisonderwijs weer op het programma. Nu merk ik pas hoe fijn het is om weer in het Nederlands les te kunnen geven! Alles weer uitleggen en vertellen zonder dat je echt over elke zin heel lang na moet denken...

Elke donderdagmiddag brengen een paar vrouwen uit de buurt (met hun kinderen) een bezoek aan de kinderen in het naastgelegen ziekenhuis. Mooi om met hen mee te gaan! Eerst bezoeken we 2 jongens van een jaar of 10 die samen op een kamer liggen. De kinderen zingen een lied voor hen, 1 van de vrouwen vertelt een Bijbelverhaal en er worden biscuitjes, kleurpotloden en een kinderbijbel met kleurplaten uitgedeeld. Geweldig, nu hebben deze jongens ook de gelegenheid om zelf uit de Bijbel te kunnen lezen! Of ze er echt blij mee zijn, is moeilijk te zien. De jongens laten weinig emotie zien... Daarna bezoeken we een grote zaal, waar heel veel jonge kinderen liggen. Ook hier delen we biscuitjes, kleurplaten en kleurpotloden uit. De moeders, die bij hun kinderen op het bed zitten of liggen, zijn in elk geval erg dankbaar! Veel van de kinderen zullen het nog niet precies begrijpen, maar misschien krijgen ze, via hun moeders, er toch iets van mee! De hele situatie in het ziekenhuis is schrijnend: alleen al als je naar de gezichten van de moeders en de kinderen kijkt, zie je zoveel ellende en verdriet... Hopelijk geeft de blijde boodschap hen weer nieuwe moed en kracht!

Vrijdag is het Karume Day, een nationale feestdag in Tanzania. Dat betekent dat iedereen vrij is en de kinderen dus ook niet naar school hoeven. Met een heel aantal Nederlanders brengen we een groot gedeelte van de dag door bij een klein zwembad in de buurt. Erg gezellig en ook heerlijk om op deze manier even uit te rusten van de eerste werkdagen.

In onze achtertuin hebben we trouwens ook een prachtig plekje om even bij te komen. Het is een soort uitkijkpunt met een geweldig uitzicht op de bergen. Ook kun je vanaf dit plekje goed in de vallei kijken, waar zebra's, antilopen en herten lopen. De eigenaar van dit gebied laat deze dieren hier heel bewust grazen, dus ze lopen hier niet in het wild. Het is echt heerlijk om op dit plekje te genieten van de rust en van de natuur met al haar diersoorten. Nouja, als we dieren willen zien, kunnen we eigenlijk ook gewoon binnen blijven: fruitvliegjes, spinnen, maar vooral muggen hebben we hier in overvloed. Gelukkig zorgt de klamboe ervoor dat we er in elk geval 'snachts weinig last van hebben.

De zaterdag begint wat onrustig. Tijdens het ontbijt zien we nogal wat rook en al snel wordt duidelijk dat de naastgelegen school voor verpleegsters in brand staat. Zo nieuwsgierig als Nederlanders zijn, willen we natuurlijk graag even een kijkje nemen. We zien hoe alle meiden zoveel mogelijk spullen aan de kant van de weg in veiligheid hebben gebracht en hoe de brandweer te werk gaat. Ook al gaat dit op een heel andere manier dan in Nederland, uiteindelijk wordt wel hetzelfde resultaat bereikt: de brand is geblust en de rust keert terug.

'sMiddags gaan we naar de internationale school voor het Easter programm. Alle kinderen hebben samen een heel toneelstuk uit hun hoofd geleerd over het Lijdens- en Paasevangelie. Best spannend om dit voor ouders en andere belangstellenden uit te voeren, maar het gaat prima! Na het toneelstuk is het tijd voor ontspanning! Nu zijn de rollen omgedraaid; de volwassenen zijn aan de beurt! Zij spelen verschillende spelletjes en de kinderen zijn scheidsrechter. Dat is pas echt genieten: het is toch zeker geweldig om te zien hoe jouw ouders met hun neus een ei naar een bepaald punt moeten rollen of hoe ze zo snel mogelijk hun eigen schoenen uit een grote berg met schoenen moeten vissen? Niemand vindt het erg om op deze manier in het weekend naar school te moeten!

De zondag verloopt ongeveer hetzelfde als vorige week. Opnieuw bezoeken we 's ochtends de lokale kerk. De middag breng ik door bij een Duitse familie en 'savonds kan ik weer meeluisteren met een Nederlandse kerkdienst. Fijn om op deze rustdag weer nieuwe energie op te kunnen doen voor de komende week! Ik kijk er naar uit om ook deze nieuwe week weer met de kinderen aan de slag te gaan!

Hartelijke groeten vanuit Tanzania,

Denise

Reacties

Reacties

Wijnand Dijkgraaf

Wat leuk om deze verhalen te lezen.
Nog een hele mooie tijd daar

Hanneke vT

Ha Denise,
Wat leuk om je verhalen te lezen! Wat een nieuwe dingen voor je. We hebben in de klas op het digibord met groep 6 de foto van jou tussen alle "bruine", stralende kindertjes bekeken.

Natasja

Dennis! Wat super om je verhalen te lezen! Ben blij voor je dat je t zo naar je zin hebt! En, haha, kan me helemaal voorstellen, dat lesgeven in t Engels, succes hoor! Liefs!

Margose

Ha Denise,

Ik zag dat je weer een reisblog aan het bijhouden bent, leuk hoor! Ik ga proberen je te volgen. Een hele fijne tijd gewenst in Tanzania!
Hartelijke groet, Margose

Linda

Zo, Denise, dat was precies wel een hele bijzondere week. De eerste week is natuurlijk de moeilijkste tot je weet hoe alles moet. Wel heel leuke,maar ook trieste belevenissen. Ik kan mij het ziekenhuis voorstellen en de gezichtjes van die zieke kinderen. Mooi dat je ook daar een bezoekje gebracht hebt.
Van de beenhouwer heb ik de Foto gezien,ik weet niet of ik de moed zou hebben om daar iets te kopen,laat staan ervan te eten??? Pas op jezelf en hou je goed.Groetjes Herbert en Linda

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!