Na het weekend kunnen we weer uitgerust aan het werk! Zowel de kinderen op de internationale school als de Nederlandse kinderen zijn er helemaal klaar voor om weer met en van elkaar te leren. We genieten samen van de gezelligheid en van alle leerzame momenten. Het ochtendprogramma is, tijdens een werkweek, wel duidelijk. Maar elke middag ziet er wel weer anders uit! Natuurlijk, een gedeelte van de middag of van de avond wordt gebruikt voor het voorbereiden van de lessen, maar de tijd die overblijft... tja, dat is altijd weer een verrassing hoe die ingevuld wordt. Vervelen? Nee hoor, er is hier genoeg te zien, te doen en te beleven!

Maandagmiddag doen we inkopen op de markt in Mbalizi, een dorpje ongeveer 10 min. bij Ifisi vandaan. De kleine, smalle straatjes staan helemaal volgebouwd met kleine marktkraampjes. Gelukkig blijft er nog net een looppad over. Maar ook motorrijders, met een zware vracht achterop, maken graag gebruik van de smalle straatjes. Ogen voor en achter, die heb je hier dus zeker wel nodig! Niet alleen om soms even een veilig plekje te zoeken, maar ook om alle producten uitgebreid te kunnen bekijken: aardappels, rijst, groente, fruit, vis... alle ingrediënten voor een gezonde maaltijd zijn hier wel te vinden!

Sporten... dat doen de oudere kinderen op het Ravine Learning Center 1 middag in de week. Onder leiding van een gedreven sportleraar worden er heel wat rondjes gerend, rek- en strekoefeningen gedaan en wordt er fanatiek gevoetbald. Omdat ik m'n dagelijkse fietstocht best wel mis, lijkt het me wel goed om mee te doen. Als ik de volgende morgen wakker word en duidelijk m'n spieren voel, denk ik daar net even iets anders over... Maar na dit programma een paar weken gevolgd te hebben, zal de spierpijn heus wel minder zijn!

De werkweek is maar kort, want vrijdag is het ook hier Goede Vrijdag. 's Ochtends gaan we naar de kerk en 'savonds kan ik weer met de buren meeluisteren.

Zaterdag is het opnieuw tijd om boodschappen te doen, dit keer in de stad Mbeya. De reis ernaar toe is elke keer weer een belevenis: een behoorlijk gezette vrouw die heel vriendelijk zegt dat ik nog best naast haar kan zitten. Hmm, proberen dan maar... 5 tellen later zit ik stevig ingeklemd tussen 2 vriendelijke mensen. Nouja, ik hoef in elk geval niet bang te zijn om van m'n stoel te vallen. Na wat inkopen gedaan te hebben op de markt, wil ik graag een bajaji nemen naar 1 van de grotere supermarkten in de stad. De 'chauffeur' knikt meteen als ik vraag of hij weet hoe hij bij de supermarkt moet komen. Al snel wordt duidelijk dat hij toch eigenlijk de weg niet weet. Gelukkig lopen er genoeg behulpzame mensen op straat en uiteindelijk weet de chauffeur me precies op het goede plekje af te zetten. Jullie horen het al wel, reizen met het openbaar vervoer is hier echt niet saai!

Eerste Paasdag wordt er in de lokale kerk een speciale dienst gehouden. Halverwege de dienst krijgen een aantal kinderen uit de gemeente een speciale zegen en bijna aan het einde van de dienst worden 4 volwassenen gedoopt. Hier worden de mensen ondergedompeld en alle gemeenteleden worden uitgenodigd om dit van dichtbij te komen bekijken. Bijzonder hoor, maar ook goed en mooi om deze bijzondere gelegenheden mee te beleven met deze gemeente. Na ongeveer 3 uur is de dienst afgelopen. In Nederland zouden we al klagen als een kerkdienst 2 uur zou duren... laat staan 3 uur! Maar hier hoor ik niemand klagen; iedereen is blij en laat dit ook zichtbaar zien en horen! Van de preek begrijp ik eigenlijk niets, dus het is extra fijn om deze dag ook Nederlandse diensten te kunnen beluisteren. Zo klinkt ook hier duidelijk de Paasboodschap: De Heere is waarlijk opgestaan! Na de ochtenddienst worden we uitgenodigd bij onze buren, de man in deze familie is ook zojuist gedoopt. We mogen mee-eten en genieten van de gastvrijheid van deze vriendelijke mensen.

Ja, luxe is het wel, want na dit Paasweekend wacht een weekje vakantie! Omdat ik hier eigenlijk nog maar 2 werkweken heb gehad, heb ik helemaal niet het idee dat ik aan vakantie toe ben, maar fijn is het wel! Regelmatig bezoekt de familie Karels in deze Paasvakantie het plaatsje Matema, een dorpje aan het meer van Malawi, ongeveer 3 uur rijden vanaf Ifisi. Er is nog een plekje over in de auto, dus kan ik mee om 4 dagen te gaan genieten op het strand! We vertrekken maandagmorgen al vroeg. Het grootste deel van de route is onverhard, waardoor we soms even flink zitten te schudden in de auto. Maar de omgeving is prachtig! Bergen, bananenbomen, theeplantages... ook echt weer heel anders dan de natuur hier in Ifisi. Rond de middag komen we aan in Matema en al snel installeren we ons in het strandhuisje. Wat is het hier ontzettend gaaf! 'k Heb echt het idee dat ik op een tropisch eiland ben! Een mooi strand, palmbomen, vissersbootjes op het water... geweldig om hier te zijn! Natuurlijk nemen we gelijk 'smiddags al een duik in het heerlijk warme water.

Ook de volgende dagen vermaken we ons uitstekend! Samen met een tante van de familie Karels, die hier 2 weken bij haar familie op bezoek is, maak ik dinsdagochtend een schitterende wandeling! We lopen een heel eind langs het meer, een stukje door de bergen en door kleine dorpjes weer terug naar ons huisje. Als ik tijdens deze wandeling om me heen kijk, ben ik me er weer echt van bewust: ik ben in Afrika en kan alle 'Afrikaanse plaatjes' nu echt met m'n eigen ogen zien! 'sMiddags regent het en vermaken we ons binnen door verschillende spelletjes te doen.

Woensdagochtend staat er een tocht naar een waterval op het programma. Gelukkig gaan we onder leiding van een gids, want zelf zouden we nooit alle paadjes kunnen vinden. Het is een avontuurlijke wandeling! We lopen over smalle, begroeide paadjes en klimmen over rotsen. Ook steken we verschillende keren de beek over, waarbij het water soms wel hoger dan onze knieën komt! Wat ben ik blij met onze gids! Regelmatig helpt hij ons bij het oversteken van het water of bij het klimmen op de rotsen. 1 keer is het echt nodig om onze gids te omhelzen om maar niet in het water te vallen!;) Tijdens deze wandeling komt steeds het woord 'vertrouwen' in me naar boven. We vertrouwen onze gids dat hij de weg weet en dat hij sterk genoeg is om ons verder te helpen over de moeilijke gedeelten van de route. Ik vraag me af waarom we een mens zo makkelijk vertrouwen en waarom we het soms zo moeilijk vinden om onze hemelse Gids te vertrouwen... Helaas, uiteindelijk bereiken we de waterval niet. Vanwege het regenseizoen staat het water in de beek erg hoog en zijn de rotsen, waar we overheen moeten, ook erg glad. We besluiten dat het te gevaarlijk is om verder te gaan. De gids neemt nog even een kijkje hoe het komende stuk van de route eruit ziet, maar ook voor hem wordt het lastig om opnieuw op een goede manier de beek over te kunnen steken. Prima, samen gaan we terug en we zijn dankbaar dat we een aantal uur later weer veilig bij ons huisje zijn.

De volgende dag laten we Matema alweer achter ons. 'sOchtends kunnen we eerst nog even een verfrissende duik nemen, maar dan is het toch echt tijd om weer terug te gaan naar Ifisi. Prachtige dingen gezien, weer nieuwe indrukken opgedaan en vooral ook echt weer uitgerust! Halverwege de middag komen we weer veilig aan op het vertrouwde adres.

De laatste dag van de vakantie nemen we afscheid van Marije en Sanne, 2 Nederlandse meiden die in Mbeya onderzoek gedaan hebben voor een organisatie die zich inzet voor straatkinderen. Elke dinsdag- en vrijdagmiddag wordt er voor deze kinderen een speciaal programma georganiseerd. Er wordt een activiteit met ze gedaan en alle kinderen krijgen een warme maaltijd. Bovendien zorgt deze organisatie ervoor dat de oudere kinderen naar school kunnen en dat ze ook elke schooldag een ontbijt krijgen. Er komt heel wat bij kijken om dit voor gemiddeld 140 kinderen mogelijk te kunnen maken! Samen bezoeken we 'smiddags het programma. Voor Sanne en Marije extra speciaal, omdat dit voor hen de laatste keer is dat ze de kinderen zien. Het is geweldig om te zien hoe de kinderen genieten van alle aandacht en liefde die je ze probeert te geven! Ook geeft het een dankbaar gevoel om mee te kunnen helpen met het uitdelen van het eten. Misschien is het mogelijk om de komende weken nog eens vaker dit programma te bezoeken!

Nu eerst nog even genieten van het weekend en dan hopen we aanstaande maandag weer aan het werk te gaan!

Lieve groeten,

Denise