denise-in-tanzania.reismee.nl

Het afscheid nemen komt dichterbij…

De tijd vliegt echt voorbij! Over iets minder dan 2 weken hoop ik weer in het vliegtuig te stappen en terug te komen naar Nederland. Eerlijk gezegd denk ik daar liever nog niet te veel over na... Inmiddels ben ik helemaal gewend aan het leven in Tanzania: 'k heb het echt goed hier en geniet van alles en iedereen om me heen! Tegelijkertijd weet ik dat ook aan 3 maanden een einde komt en het straks toch echt tijd is om Tanzania te verlaten. Natuurlijk zal het ook geweldig fijn zijn om familie en vrienden in Nederland weer te kunnen zien! Goed, zover is het nog niet! De komende 2 weken hoop ik nog extra te mogen genieten van de Afrikaanse cultuur en van het lesgeven!

De kinderen op de Engelse school doen ontzettend goed hun best en werken hard! Op dit moment hebben we bijna alle letters van het alfabet geleerd. Heel handig, want soms lukt het nu zelfs al om kleine woordjes te lezen! Het valt nog niet altijd mee om ook alle letters te onthouden. Het is ook wel heel wat als je nog maar 4 bent en je al zoveel moet leren! Gelukkig doen we veel spelletjes met letters en maken we ook elke week een 'letterwerkje'. En natuurlijk willen we ook wel tijd overhouden om lekker te spelen! Lezen en schrijven kunnen we bij gezondheid in groep 3 ook nog wel!

Maar thuis wordt er door Joël en Thomas (de Nederlandse jongens) net zo goed hard gewerkt! We denken na over 'de onderwaterwereld'. Elke keer maken we een dier dat onder water leeft en leren we iets over dit dier. Kwallen, octopussen, zeepaardjes, de jongens weten er van alles van! Joël weet al zoveel van dieren dat hij soms zegt: Oh, dat wist ik allang hoor! En Thomas, ook al is hij nog maar 3, kan je precies vertellen hoeveel tentakels een octopus heeft! Heerlijk om te zien hoe enthousiast de jongens zijn!

Het is fijn om een ritme te hebben en gewoon elke dag naar school te gaan. De afgelopen weken hebben we geen vrije dagen meer gehad en eigenlijk werkt dat ook net zo goed. Zo kennen de mensen hier geen 2e Pinksterdag, maar is deze maandag een gewone werkdag. Best vreemd, want op deze manier leef je toch sneller aan het feit van Pinksteren voorbij. Op 1e Pinksterdag staat de boodschap van Pinksteren ook in de lokale kerk centraal, maar helaas kan ik nog steeds maar weinig van het Swahili verstaan en gaat het meeste langs me heen. Extra fijn om dan 's avonds weer een dienst in het Nederlands te kunnen luisteren! Wel bijzonder om je te realiseren dat de discipelen tijdens het Pinksterfeest de blijde boodschap in verschillende talen mochten vertellen en dat je nu, juist ook op deze plek, iets mee mag krijgen van het vertaalwerk. Door dit werk kunnen ook hier verschillende mensen het Evangelie in hun eigen taal horen!

Gelukkig is het lesgeven niet heel vermoeiend, maar toch is het altijd heerlijk om even buiten in de zon te zitten en echt even helemaal niets te doen. Het plekje vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de vallei, was echt mijn favoriet. Tja, inmiddels ga ik niet meer zo graag naar dit plekje toe. Een paar weken geleden is er namelijk, vlakbij dit plekje, een grote python gevonden! Nu vind ik het geweldig om bijzondere dieren te zien, maar een python kom ik toch liever niet tegen. De eerste python is gevangen en naar de dierentuin gebracht. Maar ongeveer een week geleden is er opnieuw een python gezien. Dit zorgt ervoor dat ik het uitzichtpunt nu voor gezien laat en net iets vaker naar de grond kijk dan dat ik daarvoor deed.

Maar ook op de veranda is het heerlijk toeven! Het regenseizoen is nu voorbij, dus de meeste dagen schijnt de zon volop! Toch verandert het weer wel. Vooral de nachten worden kouder. 's Avonds koelt het al snel af en 's ochtends kan het ook nog best frisjes zijn. Maar overdag is het nog heerlijk warm! Als je om je heen kijkt, zie je al snel dat het de afgelopen weken niet meer geregend heeft. Zowel de gewassen op het land als de wegen zien er al behoorlijk droog uit. Bovendien waait het flink, waardoor je, na bijv. een wandeling of fietstocht, lekker stoffig thuis komt. Gelukkig hebben we geen gebrek aan water en zeep en ben je ook zo weer opgefrist!

Vrijdag nemen we alvast een beetje afscheid van een Zwitserse familie. Zij wonen al ruim 9 jaar in Tanzania en hopen eind juni voorgoed Tanzania te verlaten en terug te gaan naar Zwitserland. Er wordt een speciaal afscheidsfeestje georganiseerd voor alle mensen die werkzaam zijn voor Wycliffe. Verschillende mensen houden een speech, we zingen samen en genieten van allerlei meegebrachte lekkernijen. Gezellig om zo samen te zijn en verschillende mensen nog weer te ontmoeten!

De zaterdag is een prima dag om naar de stad te gaan en daar even wat boodschappen te doen. Elke keer weer is het een verrassing in wat voor daladala je terecht komt: sluit de deur goed, wiebelen de stoelen niet al te veel of moet het busje misschien eerst even een stukje geduwd worden, voordat het de motor kan starten en kan gaan rijden? Het verbaast me best een beetje dat we nog nooit met pech langs de kant van de weg hebben gestaan! In de stad blijven de prachtige uitzichten, de (over het algemeen) vriendelijke Tanzanianen en de gezellige markt echt de moeite waard!

De komende 1,5 week hoop ik nog les te kunnen geven, te kunnen genieten van het mooie weer en nog zoveel mogelijk de Afrikaanse cultuur te kunnen opsnuiven!

Hartelijke groeten vanuit Afrika!

Denise

Reacties

Reacties

Linda

Ach Denise, wat gaat de tijd toch vlug!!! Binnen een paar weken ben je terug bij jouw vrienden en Familie met al je verhalen en belevenissen en mooie herrinneringen. Ik zal jouw verhalen missen.Ik wens jou alleszins nog mooie dagen in Tansania en opgepast voor de Pythons!!! Heel veel liefs uit Lermoos. Herbert en Linda

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!